Οι Ελληνες έχουμε μοναδικούς τρόπους για να ξεχωρίζουμε ανάμεσα από όλους τους λαούς του κόσμου!

Τα μοναδικά χαρακτηριστικά της ελληνικής φυλής!

Η ελληνική φυλή έχει μοναδικά χαρακτηριστικά που την διαφοροποιούν στη συμπεριφορά και στον τρόπο ζωής. Έχουμε  μοναδικούς τρόπους, συνήθειες και έθιμα για να ξεχωρίζουμε από τις άλλους λαούς. Είναι η ίδια η ελληνική ιδιοσυγκρασία που μας κάνει ξεχωριστούς!

Διαφορετικές ευχές για κάθε περίσταση

Οι Έλληνες ευχόμαστε σε κάθε ευκαιρία, με τόσους διαφορετικούς τρόπους, ώστε οι αλλοδαποί φίλοι μας συχνά να μπερδεύονται από τον λεκτικό πλούτο  της εθιμοτυπίας.
Όταν  οι ξένοι εύχονται  “συγχαρητήρια”  το λένε για όλες τις περιστάσεις. Ενώ στην Ελλάδα τα πράγματα διαφέρουν… Ευχόμαστε τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, στα Θεοφάνια, τη Σαρακοστή, το Πάσχα, λέμε καλή εβδομάδα, καλό μήνα, καλό Σαββατοκύριακο, καλό χειμώνα.  Λέμε χρόνια πολλά στις ονομαστικές γιορτές, στην επέτειο και τα γενέθλια.
Έχουμε ευχές για το καινούργιο σπίτι, για τις εξετάσεις, για τον κουμπάρο,  σε γάμους και βαφτίσια, κηδείες αλλά και για κάθε επιτυχία. Στην Ελλάδα έχουμε ευχές για τους νεόνυμφους,  για τους μαθητές που πέτυχαν, για την  ετοιμόγεννη  γυναίκα.. Ευχές για όλους και για όλα!

Δεν φωνάζουμε, μιλάμε

Στην Ελλάδα μιλάμε δυνατά, μην ανησυχείτε, δεν τσακωνόμαστε!  Είναι η ένταση της φωνής όταν μιλάμε μεταξύ μας, για να ακουγόμαστε. Συμφωνούμε φωνάζοντας!  
Όσοι δεν μιλάνε ελληνικά μπορεί και να μπερδευτούν βλέποντας  δύο περαστικούς να φωνασκούν. Όμως η  πραγματικότητα  διαφέρει: αυτοί οι δύο απλά μιλάνε λίγο δυνατότερα  από το κανονικό, δεν μαλώνουν! Λέγεται ότι παλιά  οι ναυτικοί έπρεπε να φωνάζουν για να ακουστούν μέσα στη θάλασσα. Άλλοι λένε ότι οι δυνατές ομιλίες οφείλονται στους βοσκούς πάνω στα βουνά όπου  έπρεπε να επικοινωνούν  μεταξύ τους από τις χαράδρες και τις βουνοπλαγιές. Επισης λένε, ότι ευθύνεται το ταπεραμέντο των ανδρών Ελλήνων ενώ και οι Ελληνίδες φωνάζουν κι εκείνες εξίσου δυνατά με τους άνδρες. 

Ίσως η δυνατή  φωνή να είναι η “βαλβίδα ασφαλείας” ενός λαού που καταλήφθηκε, υποδουλώθηκε, έκανε αγώνες για την ελευθερία του και που έπρεπε να βρει έναν τρόπο να δείχνει ότι είναι παρών κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ο καφές-φραπέ

Ποιο παστίτσιο, ποιος γύρος , ποιο τζατζίκι, ποιος  μουσακάς;  Ο καφές φραπέ είναι μοναδικός και πίνεται μόνο στην Ελλάδα! Η τυχαία ανακάλυψη του λόγω ανάγκης, έγινε απαραίτητη συνήθεια του Έλληνα στην καθημερινότητα του.Σήμερα τείνει να αντικατασταθεί από τον freddo espresso, παρόλα αυτά οι μεγαλύτεροι από πενήντα ετών παραμένουν πιστοί στο αγαπημένο τους ρόφημα!

Οι Έλληνες πίνουν  καφέ φραπέ – ένας κρύος καφές που σερβίρεται με παγάκια και καλαμάκι σε γυάλινο ή πλαστικό ποτήρι και αποτελεί το τέλειο συμπλήρωμα της χαλάρωσής του και το κρυμμένο μυστικό για τους τουρίστες.
Μια κουταλιά στιγμιαίου καφέ με ή χωρίς ζάχαρη σε ένα σέικερ  που το κουνάμε σαν κοκτέιλ με λίγο νερό για να κάνει αφρό και  που στη συνέχεια συμπληρώνεται  με κρύο νερό, παγάκια και καλαμάκι !

Το ελληνικό Πάσχα

Μπορεί  ένα μεγάλο μέρος της χριστουγεννιάτικης λαογραφίας μας να είναι εισαγόμενο (δέντρο, δώρα, γαλοπούλα, Άγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα!), την Εβδομάδα του Πάσχα  όμως τη γιορτάζουμε  με γνήσια ελληνικά  έθιμα και παραδόσεις.
Κάθε μέρα έχει τη δική της  νηστεία και  παράδοση που έχει παραμείνει αμετάβλητη μέσα στους  αιώνες. 

Η κορύφωση ξεκινά από την Μεγάλη Παρασκευή, όπου η κάθε εκκλησία έχει τον δικό της στολισμένο με λουλούδια  Επιτάφιο. Μέσα από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης ή του χωριού, ακολουθεί μια κατανυκτική πομπή σιωπής με ένα πλήθος πιστών να τον συνοδεύει. 

Το Μεγάλο Σάββατο βλέπουμε όλους τους πιστούς αλλά και τους μη πιστεύσαντες,  να στέκονται έξω από την εκκλησία τα μεσάνυχτα με μια λαμπάδα στο χέρι και να περιμένουν τις καμπάνες να χτυπήσουν, για να βγουν τα πυροτεχνήματα και για να τραγουδήσουν το “Χριστός Ανέστη” όλοι μαζί. Το “Χριστός Ανέστη” συνεχίζεται να λέγεται για τις επόμενες 40 ημέρες αντί για καλημέρα. 

Τα μεσάνυχτα της Κυριακής του Πάσχα μετά τον εκκλησιασμό,  τρώμε μαγειρίτσα. Από νωρίς το πρωί σε όλες τις αυλές αλλά και στα πεζοδρόμια, σε κάθε πόλη και χωριό σε όλη την χώρα, ψήνονται αρνιά στις σούβλες, Κανένας δεν γιορτάζει το Πάσχα όπως εμείς οι Έλληνες.

Ο Ξένιος Ζευς

Ο Δίας, ο αρχαίος Έλληνας Θεός, ήταν ο προστάτης της φιλοξενίας για τους αρχαίους Έλληνες. Η συνέχεια αυτής  της έμφυτης φροντίδας για την καλοπέραση  ενός επισκέπτη είναι ακόμα ζωντανή στα περισσότερα οικογενειακά ξενοδοχεία, εστιατόρια  και όπου παρέχονται τουριστικές υπηρεσίες στην Ελλάδα.
Ένα από τα μυστικά που κρύβεται πίσω από την  επιτυχία της τουριστικής βιομηχανίας της χώρας μας βρίσκεται στη ζεστή φιλοξενία  που βρίσκουν οι ξένοι  σε κάθε γωνιά της.

Το κέρασμα

Οι τουρίστες είναι ενθουσιασμένοι όταν  διαπιστώνουν ότι το μπουκαλάκι με το παρθένο ελαιόλαδο στο κατευόδιο, είναι δώρο. Ξαφνιάζονται ευχάριστα όταν για καλωσόρισμα στον ξενώνα, οι ιδιοκτήτες τους περιμένουν με φρεσκοστυμμένους χυμούς και χειροποίητο γλυκάκι. Το καραφάκι με το κρασί, η μπύρα, το επιδόρπιο ή το σφηνάκι  τσίπουρο στην ταβέρνα είναι κέρασμα και είναι μια χειρονομία τελικής ευχαρίστησης του πελάτη  που δεν χρεώνεται!

Θέλουμε να σας γνωρίσουμε

Οι τουρίστες μας, ανακαλύπτουν ότι  η συζήτηση που ανοίγει ο ντόπιος στο καφενείο του χωριού ή στην παραλία, είναι συζήτηση πραγματικού ανθρώπινου ενδιαφέροντος και όχι άσκοπο κουτσομπολιό. Ο ρεσεψιονίστ, ο συνοδός της εκδρομής, η  καθαρίστρια, ο σερβιτόρος, ο βαρκάρης, ο εστιάτορας, ο οδηγός του πούλμαν, ο ταξιτζής  θέλουν πραγματικά να μάθουν καλύτερα  τον τουρίστα. Θέλουν να “μπουν στα παπούτσια του” για  να τον εξυπηρετήσουν καλύτερα. Και για αυτό και οι περισσότεροι τουρίστες και επισκέπτες επανέρχονται, ξανά και ξανά!

Αυτή είναι η Ελλάδα, φιλόξενη και εγκάρδια γι’ αυτό είναι και ξεχωριστή!

Συντάκτης: CDL TOUR

Πηγή: CNN